دلم اگرچه برایت عجیب دل تنگ است
همیشه و همه جا آسمان همین رنگ است
هوای پر زدن از پشت شیشه ها دارم
قفس برای پرنده چه کوچک و تنگ است
میان ماه تو و برکه ام چه فاصله ای
اگر خطا نکنم صد هزار فرسنگ است
شکستی و ز شکستن دگر هراسی نیست
شباهت من و تو مثل شیشه و سنگ است
همین که دست تو ساز مخالفت زده است
دلیل شوق شنیدن برای آهنگ است
دلم هوای تو کرده ، حوای حوایم
اگر چه وسوسه ی سیب تا ابد ننگ است ....
مرتضی پارسا
1 امتیاز + /
0 امتیاز - 1391/11/26 - 23:51
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی